Yeri Geldiğinde Şiiri - Mahmut Çopuroğlu

Kuş olmak ister insan.
Sevdiği son kimsesidir kalan.
Yeri geldiğinde.
Denizin dalgasıdır insan.
Ara vermek istediğinde günlüdür şahlanan.
Yeri geldiğinde.
Darılır, güvensizliğe küskündür insan.
Belli olur çaresizliği akan gözyaşlarından.
Yeri geldiğinde.

Facialar boyunduruğu altındadır kimileri.
Nasılsın, ey güzel sevgili?
Bozmam ki kararlı şeklimi.
Yalnızlık getiriyor en ağır sefilliği.
Yeri geldiğinde.

"Şükür" demesek ne diyebiliriz ki artık.
Bak gör, oturduğumuz yerde kaldık.
Berrak suyun içinde bir balık.
Yüzüşü hem gülünç, hem de koca bir saçmalık.
Yeri geldiğinde.

Son dizelerin sebebi oldun sevgili.
Kıyıya vurmuş balığın sebebi.
Sürünüyorum yarı ölü gibi.
Ama olsun, yarım yaşıyor sonuçta, değil mi?
Yeri geldiğinde.