hüsranlarım da oldu benim,
karanlıkta göz kırpan mutluluklarım da..
yeri geldi ağlamasını bildim hıçkıra hıçkıra...
kahkahalar da attım; sorgusuz sualsiz bir sokak ortasında...
kimin ne dediğini önemsemeden,
kimselere hüküm vermeden..
ben sevmesini bildim..
ve yeri geldi; sildim...
Kayıt Tarihi : 7.6.2012 03:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)