Dostluğun Şiiri
Odaya adım atınca bir sıcaklık kaplar içimizi,
Emre Bey, Suat Bey, gönüllerin sahibi.
Bir çaydan fazlası ikram ettikleri,
Muhabbetin sırrıdır sundukları.
Her kelime, her mısra, yürekten gelir,
Bir dostluk meclisi kurulur her seferinde.
Şiirlerle bezenir zaman,
Dostlukla parlar an.
O kültür sofrası, zengin gönüllerin eseridir,
Her gelen nasiplenir, her misafir değer bilir.
Suat Bey’in hemşeriliği, Emre Bey’in içtenliği,
Her biri ayrı güzellik, ayrı bir sevgi.
Şiirler okundukça yürekler konuşur,
Gözler bir damla yaşla dostluğu bulur.
Bu oda, dostların mekanı,
Ve her misafir, bu sevginin parçası.
Sonsuz bir muhabbet, içten bir huzur,
Sözlerde anlam, çayda bir başka huzur.
Bu dostluğun şiiri asla bitmez,
Emre Bey ve Suat Bey’le her an yüreklerde yeşerir.
The Poem of Friendship
When we step into the room, a warmth fills us,
Mr. Emre, Mr. Suat, the owner of hearts.
They offer more than just tea,
What they offer is the secret of conversation.
Every word, every verse comes from the heart,
A friendship council is established every time.
Time is adorned with poems,
The moment shines with friendship.
That cultural table is the work of rich hearts,
Everyone who comes gets their share, every guest knows their value.
Suat Bey's compatriotism, Emre Bey's sincerity,
Each one has a different beauty, a different love.
As poems are read, hearts speak,
Eyes find friendship with a drop of tear.
This room is the place of friends,
And every guest is a part of this love.
An endless love, a sincere peace,
Meaning in words, another peace in tea.
The poetry of this friendship never ends,
Every moment grows in our hearts with Emre Bey and Suat Bey.
Kayıt Tarihi : 16.9.2024 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
