Yere Düşürdün Beni Şiiri - Haruni Yıldırım

Felek seni kime şikayet edem
Bir vefasız yâre düşürdün beni
Kaderim deyip de hidayet edem
Dil hayırsız âre düşürdün beni

Ne ettim başımdan ayrılmaz duman
Merhametin yokmu ey kaşı keman
Nedir bu nazların nedir el aman
Asumanda dârâ düşürdün beni

Dalların kırıldı sarardın soldun
Yâdellere uçup sanki ne buldun
Cennettin kuğusu ğönlümde güldün
Bağların içinde zora düşürdün beni

Arzuhal eylesem aşkın sakisi
Yel vurdukca gelir amber kokusu
Nakış nakış olmuş zülfün dokusu
Salladıkca zara düşürdün beni

Dostların matemde solmuş güllerin
Buz tutmuş harremde donmuş ellerin
Dide nemde gönül zehir dillerin
Ermediğim sırra düşürdün beni

Susuz çöllerinde sen yandıransın
Cefâ edip candan usandıransın
Senki şeytan yüzlü inandıransın
Kulların içinde kire düşürdün beni

Haruni ölürsem ben bu minnetle
İşte gidiyorum hakka sünnetle
Haram olsun hakkım nar ı cinnetle
Vurup salladıkça yere düşürdün beni