** Yere Düşmeyen Yağmur Sonatı

Babadan kalma saltanatımdan değildi beni sevme hünerin
Canevi röntgenimden çıkıp duruyor
Rabbimin bahşettiği sana söylediğim gülüşün
Gözlerin sözlerimden utanınca aşka ziyan değildir
Sen suyunu unutma nergislerin
İkimiz adına vadilere inmek benim hünerim

Hafızamızda metruktur bizi ağlatan
O cenaze törenlerinde mahzun ve vakur ayak sesleri
Kuzey yamaçlarından savurduk boynumuzu büken kaderi
Eski kan yangınları uçurtma günlerine mahzur değildir
Sen sadece baş ucuma suyumu bırak
İkimiz adına dağlara çıkmak benim benim hünerim

Dilinden damlayan o sevdiğim lafları
Söyler gibi oluşunu sanmak bile kalbime elzemdir
İkinci satırı unutulan şarkıların tekrarı bize helaldir
Ve tehirli güz vakitlerinde aşkın sefası haram değildir
Sen duru ırmakları akşam çayına çağır
İkimiz adına yağmura yakalanmak benim hünerim

Göle düşen dolunaylı zamanlardan
Hey gidi denilecek günlerimiz olsun
Bir eyvah kalırsa eğer korkulan hicran yarasından
Yine bükülür boynum Rabbime isyan değildir
Sen sonsuzun yağmur tanelerine anlatırsın aşkımızı
İkimiz adına can vermek benim hünerim