sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Bebek cesetleri karaya vurduğunda,
Tüm medeniler(!) seyre durduğunda,
Ölen benim, benim insanlığım.
Yere batsın benim insanlığım!
Urumçi, Telafer, Kerkük vurulduğunda,
Dostun namusu düşmandan sorulduğunda,
Ölen benim, benim insanlığım,
Yere batsın benim insanlığım!
Süleyman Şah huzursuz olduğunda,
O toprakta bayrak hükmüm son bulduğunda,
Ölen benim, benim insanlığım,
Yere batsın benim insanlığım!
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 10:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!