- Huzur evinde yaşayan 90 yaşlarındaki iki yaşlı adam
o sabah bahçede bir bankta yanyana oturmuşlardı.
İkisi'de konuşmadan yere bakıyorlardı. Bir ara birisi
- Biz neden durmadan yere bakıyoruz hiç konuşmuyoruz deyince diğeri gülerek..- Neden olacak arkadaşım...dedi
- Zamanımız doldu artık...Yaşadığımız sürece toprak bize
yaşamamız için çok şeyler verdi..Şimdi bizi istiyor...
Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Devamını Oku
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta