âcildim, âcizdim, yâresi yar
kadar bir alageyik
gözlerine bir parsın gözleri değmiş
başını eğmemiş
parstım gözlerinde bir geyiğin elâ hüznü
yar! ucun nerde bucağın senin
düştüm bak göğüne, en derinine
dilim damağım silme kays!
çöl yuttum, kumla yundum, âteşle
bendim öpen boynundan iştahla suyu
gölde saz idim bir vakit
dilde kuğu!
ko maviden olsun kuşun ölümü
kurdun çakır pençe boz!
göğsümde yanargünün zorlu lekesi
bırak kanasın yârem, akşamla zârı
biz
güneşe tapanların soyundan değil miydik
göğe hey!
ilk badem ağacıdır düşen aşka
enuma elish!
bilmez ihaneti atın ve taşın soylusu
sözü özdür insanın köz!
ah, acının kalbi, o dilbaz kekeme
uçarken yalımlar pervanelere, uğrun
menekşenin açtığı sonrasız şimdi
biz bu göğü terk etmemiş miydik?
Gediz Dergisi, Ocak 2009, Sayı:3
Perihan BaykalKayıt Tarihi : 9.2.2010 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!