Yerden yere Şiiri - Binali Kılıç

YERDEN YERE

Başımızın üstünde,gölge yapan yapraklar.
Sevdamızın şahidi,bastığımız topraklar.
Gözlerime mil çekip,kalbimi yakacaklar.
Kollar sana uzanır,sana koşar ayaklar.

Gecelerim hüzünlü,sabahlarım karanlık.
Bu gönül iflah olmaz,senden uzakta artık.
Alın yazımız bu mu? Biz mi yarım bıraktık.
Derdimizi büyütür,sallanan salıncaklar.

Böyle kara yazılı,biz mi geldik,Dünya’ya.
Razıydık bir simit le,bir bardak ılık çaya.
En güzel anlarımız,kapılarak,korkuya.
Uyanınca kaybolan,düşlerde kalacaklar.

Ben boynumu bükerek,ağlıyorum kadere.
Umutlar karanlıkta,açılmıyor pencere.
Kapıldık kara sevda,pençesine bir kere.
Her gün bir kara haber,veriyor çıngıraklar.

Bu sevda ikimizi,yakar,yakar kül eder.
Bu hasret Binali’yi eder durur,derbeder.
Yıllar geçip gidiyor,ne mektup var,ne haber.
Umutlar suya düştü,yakın olmaz,ıraklar.

Binali KILIÇ