Bırak sarsın bendimi
Cennetlerin beyaz kuşağı
Ne idim hiç bilemedim
Bırak dindireyim şu sancımı
Yan gelip yatmayan acılarımı
Bir kurt gibi içimi kemiren
Beni eriten kahrımı
Bırak dindireyim
Ben yokken de doğacak güneş
Elbet doğar ya
Bırak gün görmeyeyim
Kurtarayım kendimi beni saran
İçine zehrini akıtan bu denli bir yılandan
Beni bırak
Sen koş yine yangınlara
Ben kül olup savrulayım
Bırak yol olayım
Göçmen kabilelere
Devri geçmiş cümlelere
Bırak birer satır olayım
Bırak beni
Eski bir baş yastığına
İpten nakış olayım
Tohum olup karışayım topraklara
Servilere akasyalara çamlara
Beni bırak dereyim dikenlerimi
Bir nihayetin niyetine erdir beni
Beni bırak
Kayıt Tarihi : 21.12.2023 06:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uçurumları çok seven melankoli bir genç kızı anlatan
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)