Yerçekimi Şiiri - Yavuz Turhan

Öfkemi sessizliğimle,
yüzüne vuruyorum.
En güzel sözlerimi:
yine yalnızlığıma söyleyeceğim.
İklimleri karışmış,
yörüngesinden fırlamış bir
gezegen gibi,
savruluyorum boşlukta.
Şimdi, hangi yerçekimi
zincir vurur?
nasırlaşmış ellerimi taşıyan
yorgun bileklerime...
Sen git...
yıldız olsun adın geceye.
ardına bile bakma...
Düşersem, bir karadeliğe,
Ve cesaret edipte,
girip bulursa biri beni,
Belki; bir isim koyar yitirilmişliğime...

(Kızıl Deniz'e teşekkür.)