FERNAS MADENCİLİĞİN İŞÇİLERİ DİYOR Kİ:
“Biz ölünce değil, yaşarken hatırlanın!”
Maden işçileri bu ülkede
ya depremlerde anılır,
ya da karanlıkta kalmış bir kazada
can verdiklerinde…
Ama biz buradayız!
Canlıyız, dimdik ayaktayız,
Alın terimizle, emek gücümüzle
HAYATIN TA KENDİSİYİZ!
Bizim tek istediğimiz:
ONURLU bir yaşam,
HAYSİYETLİ bir ekmek,
GÜVENLİ bir ocakta çalışmak.
İşten çıkarılan arkadaşlarımızın da
bir adı var, bir haysiyeti var!
Belki soyadları Nasır-oğlu değil…
Ama kıymetli soyadları var onların da.
Kıymetli çocukları, kıymetli anaları,
ekmek bekleyen evlatları var!
“Yaşamak istiyoruz biz…
Başımız dik, alnımız açık!”
Susmayacağız!
Hakkımızı alana dek susmayacağız!
Kayıt Tarihi : 2.8.2025 19:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!