Yeraltı Şiiri - Di Yar

Ve biz yeraltının sadık erleri
Korkutmasın bizi dışarıda kalanların çoşkulu sesi
Biz ki
Gün ışığından kaçıp geldik

Soğuktur yerimiz
Ve de karanlık
Dardır odalarımız
Tavanlarımız ise basık

Biz yüce bir karar verdik
Ve yücelik bizi bulacak
Çekildiğimiz yaşamın karşılığı
Bize misliyle sunulacak.

Biz ki yerin altında göğe baktık
Acıdayken umuda sarıldık
Her alayda bir hüzün
Her hüzünde bir alay gördük

Gözlerimiz gördü
Ruhumuz hissetti
Kulağımız duydu
Ama bir şey
Bir şey
Eksikti
O hep eksik kaldı

İşte buradayız
Tek bir ses yok
İşitilecek sözler
Bakılacak gözler yok

Üşüyoruz şimdi de
Güneşimiz artık yok
Gölgesi olan ağaç
Köküyle selamlıyor bizi
Kovuğunda tek bir yer yok

Bağırsak
Yalnız Tanrı duyar bizi
Yalnızca duyar
Suskundur o
Daima susar

Bir fısıltı gelir kulağımıza
İblistir seslenen
Yaşamı cazibeli bir ezgi gibi
Aldanışla sunar

Elimizde bir fener olur kimi zaman
Açmayız
Karanlıkta yürüyüp
Işığı ararız
Ama yalnızca
Yalnızca
Karanlıkta görürüz

Kendimizi
Kendimizin dışında arar
Hiç bulamayız
Rastlarız, bazen