Gönlümün sarayında taht kurduğum sevgili
Mutluluk seninleymiş, yaşam senle bir başka…
Gözlerine bakarken kâlbim oluyor deli,
Yer veremem kâlbim de asla başka bir âşk’a
Ayrılıklar girmesin, acını göstermesin,
Kem gözler uzak dursun, nazarları değmesin,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta