Yer Ve Gök Birleşti (deprem)

Ben on yaşında sabi, benim adım ismail
Altım altı kat mezar, üstüm altı kat enkaz
Bulut ölüm kusuyur, ölüm fışkırıyor kıl
Beş şubat yirmiüçü kanımla tarihe yaz

Son yakarış Allahım, ve çekildi son nefes
Bana uzanır gördüm annemin ellerini
Blok blok betondan üstüne indi kafes
Kirişler jilet gibi kesti bileklerini

Bedenlerin üstüne yer ve gök birleşiyor
Çatırdıyor kemikler, patlıyor kafa tası
Demirler burgu burgu, her yerinden deşiyor
Ailem andırıyor birer kanlı paspası

Kardeşim beş yaşında, odamı paylaşırdım
Kocağıma sokulur, boynuma sarılırdı
Başını öpüp koklar, kuluncunu kaşırdım
Biraz sırtımı dönsem, naz edip darılırdı

Odamıza bir nara girdi penceremizden
Köyüm saatli bomba, boşaldı zembereği
Zamanı yırtan çığlık, yükseldi evimizden
Patladı kardeşimin o minicik yüreği

Dehşet kızıl akıyor, mahalle lime lime
Azrail el sallıyor, üstümdeki tavanda
Bir melek kanatlandı, uçtu asıl iklime
Babamın iskeleti dövülüyor havanda

Bir camın arkasında ablamın slüeti
Yere yapışıp kaldı, sarıldı gölgesine
Çatırdayan evimin azraille düeti
Karıştı ailemin imdat imdat sesine

Zaman incecik iplik, koptu orta yerinden
Sanki asayı musa, yarıldı gök ve zemin
Kıyamet hemhemesi, fışkırıyor derinden
Mücessem hale geldi, bedduası teyzemin

Takdirdir zuhur eden, plaka fay hikaye
Sebeplerin üstünde müssebibin eli var
Yapılan öz savunma, hakikatten kinaye
Bir tövbe banyusuyla belki kirimiz çıkar

Biz neyi taleb etsek, müsebip takdir eder
Bu kefe bu günahı belliki kaldırmadı
Ne iffet ne adalet, kalmadı hiç bir değer
İslamın çığlığına müslüman aldırmadı

Ben on yaşında sabi, benim adım ismail
Üstüme düşen enkaz, sende düşen kebair
Ne imandan bir nişan, ne edepten şemail
Senin binbir lafzında, kaçı imana dair

(Depremde benim köyüm dümdüz oldu. İki can kaybıyla atlattık.ben mersinde depreme yakalandım. Erzincana gitmem gerekiyodu. Nurdağı, narlı, pazarcık, gölbaşı, erkenek, malatya. O güzergahı geçerken gece otobüste ağlaya ağlaya, telefona yazdım.ne yazdığımı bilmiyordum. Sonrada değiştirmek istemedim)