Yer Su Hava Şiiri - Naki Aydoğan

yer hava su bu hayat canlı doğurur

yer hava su üzerimdeki ağrı
sabrederim birikir
bıçak gibi keser ruhumu
bedenim irkilir
ağrı boşalır vücut yapılarım arası
sağlığım hastalık yıkanır
bu sefer ölüm yıkadı beni
yerlerde aklım su duvarlarda ruhum ağır hava
sınanmak mı yok ölüm kutsadı beni
bilimsel olursam hatalıyım
sosyalizm egemen değil psikolojim tanımlı değil
ben neyim ki
anım bir bilgi zamanım bir düşünce hayatım kayar eliden
din öylemi gerçek
adam için sağlam ama eşya için sadece bir eşya
adamı mal çürütür
mal canın yongasıdır doğru ama dna na rna işlemen gibi
çalıp çırparak dağın altında yaşamak değil
büyüyüp gelişerek ağaç gibi
adam gibi

doktor önce normal olarak normal
genel olarak doktor
patron tabiki ben
hasta olan
ben sana bedava bakıyorum
sen parayla bakıyorsun
benim parayla baktığım işim
hasta olan
nerede hasta oldum ben
devlete bakarken mi milletime
kendime bakerken mi insanlığıma
kendimede bedava bakıyorum
patron benim
etim mi kemiğim mi yok ruhum
yer bana sana bakar
yerim ruhum milletimden insanlığıma
gittiğim yerleri dinle
gidemediğim yerlere götür
öğreten olan benim sen öğretmen
sınavım senin notun

oluşurken fıtık üşütürsem syatik, romatizma
iyi insan

aşk mı çalarsın para mı
ikiside hakkın değil
ama her şey haktan
sen önünde harcarsın kendini
seni önünde harcarlar

kımıldamadan durmak
işte püf noktası
tüh
dilim diş yarasını
ya fıtık yerimi
neyle kurcalarsın aklım
bir bütün bedenim
kurt düşmüş içime bir beden dili kemirir
işte tesbih dua oku bu aralığı geç
aşağı bakma sakın
yukarı bakma boşa
tatlı kırt
bir o damaktan bir bu damaktan
dur sen değil
sen keyfine bak

ben iyneden korkarım
beden dilinden daha çok çekinirim

ölüm beni kutsadı ruhum duvarlara tutundu
dualara dutunsaydım
peygamberin iletişim bilşimine
kendimi deneyemezdim kendimi nasıl yaşayabilirdim
bir dinini yaşamak bir kendi düşüncesini yaşamak bir bilim

yere kırılan açı
ışık olsam duvarlarım elmas olurdu
can oldum cananım duvarlar
eşyalara parmak ucu tutunan ben
dağılan korkularım
titreyen ayaklarım ürperen tüylerim
yalvardı bir başıma bir gövdem
bir baba gibi sallandı başım
kanım çekilmek üzere son damla
bir çaput gibi toplandım ruhumu yerlerden
korkum bir korkuluk gibi

düşmanını yitiren korkularını yitirir
başına yenilir

yarım yamalak yine bir adamım
dikenli tellerle dikili
yensem korkumu işgenceyi kabullensem
işkence kendim olsam kendime
kabadayı

koca adamlar
tesbih bom-ncuğu gibi işler sanal alemde
hayırlı cumalar
bende namaz kılsam
egzersiz yapamıyorum işdede ayarım yok
niye yok
çalışa arkadalarım aklımı kemirir mantığımı çürütür
işe ezerim kendimi
namaz kılmak haktan hak sanat sanattan sanat
canın yongası malya
canın maddeyle egzersizi bir vücut beden
hadi düşün bunu bir baş niyet et

yer su hava
arada adam su gibi
bir yerde bir havada bir dua akar beden

hiç bir imana sulanmam
hiç bir duayı bozmam
niyetim bir başım hayatım bir imanım
her şey insanlar için
bir gün gelir hayatımın bir ruh toparlanması olur