Yer Soğuktu Gök de Soğuk

Nihal Mirdoğan
337

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Yer Soğuktu Gök de Soğuk


Ey sevdalım !
Davamız için yine yanına geliyorum
Dava dersen
Şahlanıp köpüren ırmak
Hudutlarda al bayrak
Dava dersen,Vatan
Dava dersen sen ve ben
Tetiğin ucunda can
Bir adım ötesi kan...
Ey ! kasırga, tipi demeden dağları bile yüklenen
bakışı mağrur Kağan
Tozunu bile yele veremem
O kadar !

Biliyorsun seninle tüm sokakları dolaşmış
Ne çakallara bağırmış ,ne yılanları çağırmıştık
Firar aklımızda yoktu
Aşkımızı nasıl da sakladık nasıl da direndik
Düşünüyorum da,davamızda mağlup da değildik
Mekân mı dardı,zaman mı dar ?
Sadece zincirleri kırıp âlemi tutuşturamadık
O kadar !

Yüz karaları üzerime seferler düzenlese bile
Sana gelene dek ne mahzenlerden geçtim ben
Ve hatta
Ne yağılar bastı da beni,
Asrın öcüyle dünyayı dar ettim dar
Tanrıkut tümeni gibi dolu dizgin dev atlarla yıktım kırdım
N'ola ? toprağın şerefi artsın diye
Toprağa düştüm iffetli ten gibi
Vâh ki ölüm teslim aldı beni,sen gibi...
O kadar !

Nedense bu gece gökyüzünün uykusu kaçtı
Sakın ürperme, kaldır başını
Bu Eylül bulutları seni kucağına almışken
Ben,ülkü dolu ihtilâlin ihtişamıyla hâlen gülümsüyorum
Gök kapıları yüzüme açılıp, sana yavaş yavaş uzanırken

Dinle ;
Belki topun namlusundan
Belki de içimdeki orduların mavzeri taktığı yerden
Belki de gülüşümün asil yolu
Asya bozkırı kadar geniş, belki Turan kadar
Canımın dev kanatlarıyla sana uçuyorum
Gözümü kırpmadan kevseri içip gelirken
Yer soğuktu,gök de soğuk...

Bembeyaz bulutların içinde dur bekle
Uzattım Hazar kollarımı
Hele gör 'Avuçlarıma aldım seni Kızıl Elma !'
Diye diye semâyı çatlatacağım
Yedi katı yaratan Rabbime hamdü senalar olsun
Haydi,titreyişlerine,acılarına son ver
Kırk gün kırk gece sarmak istiyorum
Çin Seddinden Nemçe'ye dek seni

Varsın, hançer ucuyla saçlarımın düğümünü
Açamadığından pişman ol
Hatırladın değil mi ?
Yine de çatmam yay kaşlarımı
Örmüşsem gönlüme ilmek ilmek Türk'lüğümü
Göklerden kutlu marşı çalarken gülüşüme yine ferman ol

Fâni dünyadan geçerken çerinin alnından akan ter gibi
Kılıç kuşanmış ata binmiş yâr gibi
Güneşe uzanmış pırıl pırıl şân, Tiyanşan gibi
Doruğa bakarsan Zuhal gibi Zöhre gibi...
Yetmedi mi yâr bana derman ol
Turnaların kanadındayım katar katar
O kadar !

Kim seni benden koparabilir ?
Haydii ... yetmiş deriden yetmiş körük yapıp
Yetmiş yere ateş yakıp
Yeniden demir dağı kızdıralım , erisin, akıversin
Yeni yollar arayalım
Ve yine seninle yürüyelim, emin ol
Bu sevda kalacaksa payidar
Ey sevdalım !
Kurt başlı sancak dalgalanırken
Altay dağlarının yollarına koyulup
Göç göç diyelim, Mavi Gökle birlikte yürüyelim yürüyelim...
O kadar !
Yer soğuktu,gök de soğuk...

Nihal Mirdoğan
Kayıt Tarihi : 7.5.2017 02:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nihal Mirdoğan