Yer Küre Susmuş İçimde

Yerküre susmuş
Sessizlik hakim
Olabildiğince
Kan damlıyor içime
Can bulma çabası
Nafile
Yaşadıklarımdan yana
Şanslı
Yaşayamadıklarım için
Şanssız
Her filize duruşta
Budadım naçar yüreğimi
Yanarken yüreğim
Ben titriyorum
Toprak örtün üzerime
Düştükçe gülüşler yüzlerinize
Arada bir anın beni
Söyelenin ağız dolusu
Küfredin ardımdan
Şu kahpe dünyanın koynuna emanetim artık
Gerek yok veda sözcüklerine
Bütün yollar ona çıkıyor
Çok istedim kesişsin diye yaşamla
Olmadı işte
Olmuyor olmayacakta
Varlığımla mutlu edemedim kimseyi
Yokluğumda açsın çiçekler
Daima ilk harfinde kaldım
Kavuşmanın alfabesinin
İzler aradım bakarken gökyüzüne
Dondu
Boğazımda donan sözcükler gibi…..