Dağınık, puslu ve bir o kadar kirli,
Belki de hep öyleydi.
İlk gördüğümüzde neden ağlamıştık,
İlk gülüşümüz niçin ve nedendi,
Hayatımızın en büyük çelişkisine,
Değilse, eğer…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnşallah 'doyamadığımız yer küre' maviyi terk etmez.Yoksa n'aparız.
Recep Uslu
umutlar günle doğsun...mutlu yıllar sn ekrem...sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta