Gök;
Fezaya, ufka
Fersah fersah öteden
Göz kırpan penceresi
Yerin…
Ve akşam demi
Boylu boyunca örter
Panjuru,
Gölge kalmaz,
Kendini salar
Teslim,
Mutlak karanlığa.
Yer misali
Ana tanrıça timsali,
Verimli, bereketli,
Toprağına, dağına, taşına
Başakların ufkuna,
Sadakat yeminli
Ekmeğine,
Emeğine, gönül bağına.
Gök misali
Cömertlik timsali,
Uç versin diye
Yaşam ekinleri
-Sözler kuru,
Yaprak susuz,
Gözler göl,
Yanak çöl-
Ve vaktinde
Ve seher atanda
Yağdırırım mısraları…
Kayıt Tarihi : 19.1.2014 02:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!