Yer gök yılan çıyan dolu

Ne demiş bir bilen,
Dene insanı.
Kumarda ya da meyde,
bakır mı, altın mı,
görürsün denersen.

Bakırı, eline alsan.
Bir güzel boyasan, kaplasan,
bakır yine’ de bakırdır.
Altın olmaz,
ne yapsan ondan…

Ya eşek.
Eşek, ne attır
Ne de, katır,
Vaz geçmez o inadından,
Dayak da atsan,
Altın palan da vursan.
Eşek eşektir…

Gönül verdim,
Bir zamanlar güle.
O gitti, dal verdi bülbüle.
Mecbur bıraktılar,
beni, sünbüle…

Nere gideyim.
Kime şikayet edeyim,
ben şu derdimi.
Yer gök, yılan çıyan dolu,
Ben dünyayı,
Hiç sever’ miyim.

A.Yüksel Şanlı er
2 Mayıs 2011-05-02
Antalya.