yer kucağını
gök kollarını açmışken
sen sakın öyle dikilip durma
sırtüstü uzan toprağa
ve dik gözlerini
o sonsuz boşluğa...
yer bereketini
gök rahmetini sunarken
sen sakın öyle dikilip durma
dök emeğini toprağa
ve dik fidanları
o sonsuz kutsallığa...
yer ve gök
hep böyle kolkola
sana hizmetin doruğunda...
Fikret Turhan-Yalova
19 ekim 2018
Kayıt Tarihi : 19.10.2018 16:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!