topraktan çıkan filizlere bakın;
beyazsa hanımeli değilse sardunyadır,
dolaşır kan rengi gün boyu sokaklarda.
toprak üzerinde büyür ayak izlerim
çocukluğumdan beri vurdukça
güneş günlerin içine.
dört mevsim solurum,
düş istersen beyazın yanına mavi.
durmaz öyle
afacan yüz serpilmelerinde
acemi utangaçlık.
kitap sayfaları çevrildikçe
dökülür günler yaşlarımın içine.
gülüşlerim ve ağlayışlarım
devrilerek yorgunluğumdan
uzar ya da kısalır gün, bazen gece.
nefes alış verişler gibi nimetler de vardır;
sessizlik örneğin, iner yüreklere.
uyandığında öyle yap, gün gelir durur
yer gök üşüşürken gözlerine,
son kez susulur.
.
03.03.2017
Refik YeşilKayıt Tarihi : 11.3.2017 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ellerimiz yüzümüz biraz toprak kokmalı biraz çiçek renginde olmalı... ıslanmalıyız
yağmurlarda ve rüzgarda biraz savrulmalı...
gün gelecek uzayacak geceler...yorgunluktan ağrıyacak yüreğimiz...,
yer gök üşüşmeden....
muhteşem şiire teşekkürler...
Saygu ve sevgiyle...
sensizlik yüreğe indi anda ne çiçeklerin rengi akla gelir ne enfes alışın tadı kalır kutlarım
TÜM YORUMLAR (8)