Yoksul karanlığına daldı ruhum
Gecelerden vazgeçmiyor günler
Sözlerin hançer yarası
Kanıyor yüreğimde her kelimesi
Gözlerimde tükeniyor beklemeler
Bilinmeze yürüyorum
Gitmek istemediğim kadar koştum
Rüzgâr söylüyor şarkını duyuyor musun?
Olmak istediğim yerde yokluğun var
Gülüşün dönülmez akşamın ufkunda
Uzaklığında sisli bulutsun sanki
Bense dokunmayı özleyen kar tanesi
Toz dumana karışmış dağ başındayım
Ve ulaşılmaz yakınlığının yollarında
Sessizlik boğuyor sıcaklığının tenini
Kederimden kulakları sağır türkülerin
Ellerim hayaline tutuklu kaldı
Ha durdu ha duracak gidişlerinde kalbim
Kollarım sarılmanı özler her sabah
Kalmadı neşelerde zevk heyecan
Duymadım kapıma gelen ayak sesini
Su misali kaydın avuçlarımdan
Ben hâlâ eskilerdeyim, geride bıraktığın yerde
Sonsuz bir düş gibi, derin bir sükûtte.
Bir umut kırıntısı düşer mi bilmem gönüle
Sitemlerim büyür mü büyür, kim bilir
Kokunla dolaşıyor odalarda adın
Yorulur mu ki geçen zamanlarda aşk
Yer gök şahit unutmadığıma
Zonguldak
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 15.1.2025 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!