Yer Deşmesin Şiiri - Bahattin Tonbul

Güneşli bir günde,yağmur yağıyor
Sevenler kuş olmuş, uçtukça düşler
Umutlar ip ucu, diller sağıyor
Kanadı kırılmış, hayaller işler

Damlalar toplanmış, toprağı özler
Gökyüzüne dolmuş, uzaktan izler
Ufkundaki ateş, yüreği közler
Sevdası kırılmış, yere düşmesin

Gözlerim gözünde,aşkı tutsana
Çaresiz o derde, özlem katsana
Simsiyah bir nokta, yari yutsana
Ümidi kesmeden, yere düşmesin

Yeşersin yeniden, güneş görecek
Ondan gelen ateş, acı verecek
Şafaklar sökmeden, sevda örecek
Doğmadan tutmalı, yere düşmesin

Düşünce yatağa, kış kısa sürdü
Mevsimin gelmesi,göğsümü bürdü
Saçını kesmeden, nekadar gürdü
Acın sızın tutu, yere düşmesin

Olmadı erkenden, ayrıldın bizden
Daha söylenecek, her ikimizden
Destanlar denecek, bu sevgimizden
Maviler gönlünde, yere düşmesin

Kaldırmadı o yar, bensiz kaşını
Kana kana içsen, kevser aşını
Git Allah’a söyle,almaz başını
Mekanı cennetse, yeri deşmesin
Bahattin Tonbul
31.7.2012