Belli belirsiz vizigotlar
açıyor ortodoks dolunayını sarayların bitişiğinde
Damarlarım kağıt sessizliğini almıştı
ve ben
yer çekimini Allah sanmıştım
Çünkü sen;
parmak uçlarında koşarken renksiz siluete
ben yer çekimine ibadet fırlattım
+Afedersiniz ama benim bir sarılma pandomimi görmeye ihtyacım yok
Lütfen, keser misin emrini gökten, yer çekimi bey?
Sanki sen sarılınca yüzünde cumhuriyet ilan edilmiş
zülüflerin divan rengini almış
ve en çağdaş müziklere karışıyordun sürreal
Benim; aranızda yerim yok
katalitikten bozma turuncu, gözbebeklerime çarpıp
en kutsal nehirleri doldurana kadar
tahtadan cenin kedim, yaser arafat'ın ölümünü anlatır bana
Kayıt Tarihi : 29.1.2020 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Marco Kilisedeki Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/29/yer-cekimi-bey.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!