Doğruyla güzeli, candan sevecek
Her zaman insana, değer verecek
Her an sevip, sevilmeyi bilecek
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
Her bireyin, yalanı bilmediği
Özgürce yaşamın, zor gelmediği
Gariban hakkının, hiç yenmediği
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
İnsanın verdiği, sözde durduğu
Yaşamı aşkta, sevgide bulduğu
Her anında sevginin, var olduğu
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
Birinin birine, saygı duyduğu
Acıyı çekmeden, huzur bulduğu
İnsanın insana, selam durduğu
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
Doğru yanında, yalan etmediği
Yapılan her işin, ters gitmediği
Neşeli günlerin, hiç bitmediği
Böyle bir dünyada, Yer arıyorum
Helal ile haramın, bilindiği
İnsan oğluna, değer verildiği
Bütün zalimlerin, hor görüldüğü
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
Yaşar iken, düşmanın olmadığı
Riya kâr hainin, yer almadığı
Dert çilenin, insanı bulmadığı
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
İnsan insanın, yüzüne gülecek
Elinde olanı, dostça bölecek
Hak ile hukuka, değer verecek
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
Midayet dünya, sana mı kalacak
Seven sevenine, huzur verecek
Dertsiz yaşamıyla, heran gülecek
Böyle bir dünyada, yer arıyorum
(0255) Eylül 1983
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 9.8.2015 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
! Gözü Olanımız Görüyordu !
İnsanoğlu ihtiyaçtan kürkü sardı bedenine.
Hayatta kalmak içinde et yedi.
Ateşi ısınmak için buldu,
Kimseyi yakmak için kullanmazdı.
Ta ki menfaat, tamah, hırs,
Güç ve para, araya girene kadar.
Hırsını kontrol edemeyince Ademoğlu,
Lanetlediği şeytana döner birden.
İçinde barındırdığı kötülükler,
Meydana çıkıverir aniden.
Uğruna can veren kardeşinin,
Tenine bakar, asar.
Irkına bakar, keser.
İnancına bakar, yakar.
Düşüncesine bakar,
Zindanlarda çürütür körpecik bedenleri.
Medeniyet geldi diye sevinmiştik.
Doruğundaydı sevdamız.
İnsanı Yaradan’dan ötürü, hep sevdik.
Seveceğiz de onlara inat.
Uyutulup, param parça olsak ta,
Gözü olanımız görüyordu.
Hayvanların hemcinsine yapmadığını, yapıyordu.
Allah korkusu ve insanlıktan yoksun,
İnançlarımızı menfaatleri uğruna istismar edenleri.
Petrol ve erk için;
Kan gölüne çevrildi coğrafyamız,
Oysa Filistin de katledilen bebekler bizim.
Suriye de kesilip, yurdundan sürülen de biz,
Irak ta parçalanan bedenler,
Yurdumda toprağa düşüp,
Şahadet mertebesine erenlerde biziz biz.
Yüreğimi acıtıyor, izlenmek.
Kimedir o insan hakları?
Her şehit haberi alındığında.
Ciğerim pare pare oluyor.
Sokaklarda yaşanan sefaleti.
Güpegündüz, yapılan kıyım ve vahşeti.
Ben görürüm de, nerede Birleşmiş Milletler?
Nasıl, neden görmez, kör olası medeniyetler?
Yaşama sevinciniz daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (10)