YeniYıl Mesajı Şiiri - Hüsnü Atzel

Sevgi ve Paylaşım üzerine düşündüklerim;
Güle, güle 2006 Hoş geldin 2007

Bir yılı daha birlikte idrak ettik dostlar.

Çok çalıştık, daha isterim dedik, hiç çalışmadık, bu bana yeter dedik.
Sevindik, sevdik,üzüldük,üzdük

Ailelerimize yeni fertler, yeni bireyler katıldı, veya bizleri üzerek, aramızdan ayrıldılar.
Bu devinim insanoğlunun var oluşundan bu yana hep sürdü ama hiç değişmedi.
Değişen sadece dünyanın eskiliği, yıpranmışlığı, suların havanın tuhaflaşması, denizdeki balıkların azalışı veya kıyıdan bilmem kaç metre çekilmesi, son 50 yıldan bu yana görülmeyen olayların olması vs. vs…idi.

Geçenlerde Bilboardlarda bir yazı gözüme erişti.Reklam olarak da olsa bizlere bir mesaj iletiyordu. “XII. Yüzyılda bilmem nereden alıntıdır.Yeni yıl PAZARTESİ günü başlarsa, o yıl bolluk olacak denizde büyük balıklar yakalanacak….”

Özetle son yıllarda ne kadar özlediğimiz geçmişteki gerçekler varsa onların hepsi yeniden bu yıl yaşanacakmış gibi bizlere umut aşılamaya çalışıyordu.

Ne güzel bir temenni değil mi? .

Ama peki bu temenniyi etmeye sebep olan bize hatırlatan, kaybettiklerimizi neden kaybettik diye düşündüren ne idi?

Oysa 1996 da 2001 de olduğu gibi günümüze değin nice, nice yıllarda da yılbaşılar pazartesi günü başladı ama biz her pazartesi başlayan yeni yılı daha da özler hale geldik.

Pekiyi neden?

Benim kanaatimce, eksik olan sevgi ve paylaşım idi. Birbirimizi sevmemiz, yaşadığımız her anı, ortamı duyduğumuzu gördüğümüzü kokladığımızı dokunduğumuzu, sahip olduğumuzu olmadığımızı, yaşamı, doğayı sevmemiz gerekir iken, yaşadığımız her kötülüğü Tanrıdan, iyiliği ise kendimizden bilmemiz, bana dokunmayan yılanın bin yıl yaşaması temennisi ve bencilce yaşamamız, hep bana banalar vs. vs.

Kendimizden önceki dünyada nasıl güzellikleri bize bıraktılar, sundularsa bizlerden sonrakilere de bizler, bu güzellikleri bırakmalı idik. Bunun için tek bir şeyi evet tek bir şeyi sevgiyi riyasız yalansız dolansız kendimizin dahi inanmadığımız halde karşımızdakine inandırmaya çalıştığımız sevgimizi saf ve temiz olarak sunabilmemiz, bilmem kaç tane beton yığını bina yapmaktansa iki tane ağaç dikmemiz, yeşermeye çalışan çiçekleri sulamamız, aç kalmış insanlara, hayvanlara kendi lokmamızdan bir dilimini sunabilmemiz.yani kısaca sevmemiz ve paylaşmamız yetmezmi idi?

Zira sevgi korumayı,kollamayı, yaşatmayı,paylaşmak ise bunu yüceltmeyi peşinden sürüklemez mi?

Bir yıl daha sona erdi,2006 bitti,hoş geldin 2007

2007 Bizlere lütfen daha fazla sevgiyi aşıla ve kendimizden başkalarını da görme ve onlarla paylaşma şansı ver lütfen…

YENİ YILINIZ KUTLU ve MUTLU OLSUN DOSTLARIM.

29/Aralık/2006