Yenimahalle Şiiri - İbrahim Yalvaç

arkadaşlar dokuz doğuruyorlar göğü
altında bulutları kumruları
sonra kayaları deniz kıyılarında
ve ısrarla ağını arayan bir turna balığını

yenimahallede bir ayakkabıcı
rengarenk kuşlar satan dükkanında
annemiz henüz bilmediğinden
ayağımızda güvercinlerle yalınayaktık.

ve bir anne çocuğuna hiçbir geleceği yakıştıramazken
sendikalar, devrimci tiyatrolar, iğne yapraklıları kentin kurudular.
etnoğrafya müzesinin bahçesi ekmek kapısı oldu otoparkçılara
ankara bozkır oldu yeniden.

dindi yolların ürpertisi
çakılların yoksul yakamozları
bir meşe bir iliç istiyor şimdi kendine
uzak ve sakin bir memleket.