Yenilmez Ordu Umut

en cok o gülerdi
konusunca
cınar altı kahve sohbetleri
masa üzerin de
demli çay olurdu
serinliğinde düşlere dalınır
akıllar da akdeniz yankılanırdı
tapınaklara sığmayan
yenilmez bir orduydu
umut

cay içiliyor renk renk

yanan ellerimiz degil di
bebeler yandı
gün yandı
tarlaları yandı memleketimin
bir basına
habersiz...

ilkin güllere saldırdılar
yapraksız kaldı dikenleri
selamsız, sabahsız kaldı...

ressamlar
acıyı cizdiler toprağa
bir senlik kuruldu
kimsesizler ağladı...
..
gelmişti sonbahar...
..
çam gölgelerinde pusular derlendi
ilk
gözlere atıldı kursunlar
cocuklar yanarken
gencler göcerken sessizliğe
kahkahalar atıldı
jery lewis filmlerinde...

çay içiliyor şarabi...

varsın adına atom desinler
gülü solduran yangınlardı

çay bitti..akşamdı...

bana aşkın resmini yap umut
dudağı gül kokan...

12 EKİM 2003