Nasıl üşümüşüm ben sana,
Nasıl acıkmışım sorma,
Dün daha iyi anladım,
Evinizin önünden geçtikten sonra.
Yine Tek başıma,
Yine yağmurla, tutunurak anılara,
Başım yerdeydi, gözlerim camında,
İçim ezik, sözüm sağlam dursa da.
Bakma bu kadar mahsun durduğuma,
Ne diyordu şair,
"Unutma ve sakın unutma"
Yani, yenilmek yok zamana
İstanbul 25.11.12
Mustafa KüçükönderKayıt Tarihi : 25.11.2012 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Küçükönder](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/25/yenilmek-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!