Yenilmek İstiyorum

Yenilmek istiyorum.
Kazanmak güçlü olmaksa,
Ben, yenilen olmak istiyorum.
En son kez terk edilmek,
Son kez kaybetmek istiyorum.
Bir finalse yenilmek,
Ben, artık bu oyunun finalini görmek istiyorum.
***
Yenilmek istiyorum!
İçimde, yenilen olmaya karşı inanılmaz bir istek duyuyorum.
Yenilmekse, göz yaşlarımı bana tekrar kazandıracak olan,
Onu anlatılamaz bir özlemle bekliyorum.
Yenildin sen… diyerek beni kucaklayacak bir dost olacaksa yanımda,
Karıştırabilmek için göz yaşlarımı onunkiyle; yenilen ben olmak istiyorum.
Bundan büyük zafere inanmıyorum.
Güçsüz olmak istiyorum.
Soytarı suratların, pis sırıtışlarla beni göstererek gülmelerini bekliyorum.
Kazananların onlar olduğunu kabul eden herkesin karşısında, yenilmiş olan olmak istiyorum.
Beni rahat bırakacaklarsa, yenildiğimi gördükleri için,
Yenilmek; bin kez yenilmek istiyorum.
Güçlü olanın saltanatına, ancak yenilenin masum gözyaşları son verebilecekse,
Benim göz yaşlarımın, o anlamlı zaferi kazanarak yenilmelerini istiyorum.
***
Bunca yaşadığım zamanlar, bana kazanmanın anlamsızlığını öğretemediyse hâlâ,
Hâlâ kazanmak gerektiğine inanarak yaşıyorsam,
Zaten çoktan yok olmuş olduğum ortada.
Ben, yok olmak yerine kaybetmek istiyorum.
Tekrar insan olup; ağlamak istiyorum.
Soytarı kılıklı, bin bir suratların karşısında, tebrik ediliyor olmaktansa,
Yenilip, onurumu kurtarmak istiyorum.
Yaşamak istiyorum, sadece kazanmak uğruna hırsla saldırmaktansa,
Yenilmek uğruna, bunlara karşı durmak istiyorum.
Affetmek… affedilmek… yalan olmaktansa,
Başımı kaldırıp, hepsinin suratlarına karşı; “hoş çakalın, sizin dünyanızda yokum artık” demek istiyorum.
Ve gitmek istiyorum.
Son aşkımı, son işimi, son yalanımı, son sahtekârlığımı onlara terk edip,
Buralardan uzaklaşmak istiyorum.
Ölümse bunların finali,
O zaman olmaz… Onlar için ölmek istemiyorum.
***
Gözlerimin önünden, ne zamandır kapatsam gözlerimi, fener alayları geçmiyor.
Lunaparkta bir korku odasına girmiş gibi oluyorum sadece.
Oradan kurtulmak istediğimde,
Yalancı aynalar odasında buluyorum kendimi.
Onlara her baktığımda; daha uzun, daha komik, daha yamuk görüyorum bedenimi.
Tıpkı gerçek sandığım yalanlardan uyanıp, olup biteni görebildiğim zamanlardaki gibi.
Ben, kesinlikle kaybeden olmak istiyorum.,
Kazandığını sananların nasıl kaybettiklerini anlayabildikten sonra,
Kaybetmekten daha büyük bir hırsım yok artık!
Aşk, bir korku tüneli gibi geliyor üzerime,
Karşıda; “SENİ SEVİYORUM” diyen, çığlık çığlığa bir yalancı.
Başarı; Pamuk Prensese elmayı getiren cadı,
Tadını bilmediğim elmasından her ısırık aldığımda, iğrenç, tiz kahkahası suratıma patlıyor.
Dostunum diye kucağıma püsküren her zavallı, bir palyaço,
Sahneden inmiş ve yaşamı boyunca boyalarını silememiş olarak sırıtıp, tiksindiriyorlar.
***
Artık yalnız yaşamak istiyorum!
Aşk yok…
Başarı benden bin fersah uzakta…
Dostlar başka kapıya…
Ben, yenilen olmak istiyorum.
Yenilenin yanında kim olmak ister ki!
Ben, yanımdakileri saymak istiyorum.
Yenilmiş olmanın onuruyla kucaklaşmak istiyorum,
Benden önce yenilenlerle…