Yalnızlık, ta şuramda. El atsan ellerinin hatrı kalmazdı hüznün.
Yalancı yokluğuna salmasan, bahane bulamazdı içimdeki pranga mahkumu yapa yanlız adam.
Ellerin diyorum, duymadın!
Bize kalan duyulmamak, cezamdır.
Ah ulan ah dedirttenim!
Sen bana bir kelime ver, ben sana her gece geleyim. Ceplerimdeyse sevda
şekerlerim...
Ben bir seni bildim, seni hiç söyleyemedim,
gittim büyük yenilgilerimle...
Yenilginin, adını verdim sersefil gidişlerime ve adı anılmasın diye bin akrebe
emanet ettim.
Bu gece sana yazdım.
Gözleri beni görmeyecek kadar ağma, kulağı kaf dağı kadar sağırım.
Ümit kuşanıp durmuyorum, bir bilsen ah bir bilsen, ne kadar karanlığım, bir bilsen.
Yunus Yaşar 2Kayıt Tarihi : 15.6.2022 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!