İller açan güzelliğinle yürüdün de
darmadağın askerleriyle başkomutan;
boş kalelerim el pençe divan önünde,
yeni güller açtırır mı ülkemde yasan.?
Kartalın yitik canlarımla havalandı,
sen benim yıkıntım üstüne otağ kurdun;
uyruklarım zafer ateşlerinde yandı,
bu alkışlar ölülerden gece duyduğun.
Yangın geçiren topraklar verimli olur,
kara yamaçlarda güler mi çocuklarım;
günahlarda yürek daha kaç kez boğulur,
ölümün döl yatağına yolculuklarım.?
İller açan güzelliğinle buyruk senin;
şehirlerim belirsin çorak göklerimde;
içimde zonklayan dilsizlikleri dinsin,
gül gül açsın ölülerim çatlak derimde.
Kayıt Tarihi : 13.4.2004 02:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/13/yenilgi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!