Bu nasıl yenilgi BİLEMEZSİN..
Hep mi kendine yenilir insan
Rüzgarı kendimi olur kendinin...
Hiç kendine Fırtına olur mu insan.....
Korkmaz dedim yüreğim.....
Nasıl bir korkak bilemedim....
Sığınağıymış kendinin....
Sığınıp huzur göremedim....
Demirden taştan mermerden bilirdim bazen...
Dedim nedir bu tuz buz eden.....
Olsun dedim yakalarım bir bulutta ben...
Alayım BOYAYAYIM İŞTE YENİDEN
OLSUN pembeden DÜŞLERİM MİSALİ.....
BEYAZ maviye sarılmış Gecesini siyah almış....
Baktım Boyanın pembesi içimde kalmış....
Tüm boyalar karışsa içimde....
Yüreğim Kaybolmuş hayallerde silinmiş....
Bir silgi kendine Yenilmiş......
Kayıt Tarihi : 1.12.2015 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!