Yenilgi Şiiri - İsmail Özabacı

Sana yenildim önce
Bütün yenilgilerim bu yenilginin bir devamı
Diye avuttum kendimi
Peşin sıra gelmek yerine…

Seninle güzel olacağını biliyordum hayatın
Ancak Hayallerimi uyuttum
Senden af dilemek yerine
Aşkına sahip çıkamadığım için
İçimde bir öfke büyüttüm

Her yenilgi gittikçe büyüyen bir aşk
Bir kar tanesinden bir çığa dönüştü
Ve biriktikçe içimde anılar
Geçmişin tozuyla öpüştü

İki eş ruhtan ibaretti hayat
Sen ne kadar inkar edersen et
Gün olur beynine çakar
Bir şimşek gibi
Tutarsın istemesen de aklında mıh gibi
Peşin sıra gelir yenilgilerin
Dizilir birer birer
Ve en başa döner
Sana yenildim önce
Bütün yenilgilerim bu yenilginin
Bir devamı
Hüsn-ü talil diyorlar buna
Türkçe hocaları

Aynı Türkçe hocaları
Neden çekip gidiyor
Çekmek fiilini
Tahtada göstermek varken
Peşinden gelecekleri bekliyorlar
Mavi bir durakta

O mavi durak ki
Bir şarkıya söz olur
Bir aşka renk
Bir şiire mısra
Bir sevgiliye mekan
Bir otobüse ancak durak olur

İşte bir yenilgi
Bir adamı buralara getirir
Bırakır savurur hayatta
Bir akşam yahut bir gece
Çıkarır karşına fer felaket
Par paramparça, dök kırık dökük
Yazdırır böyle saçma saçma
Her şeyin sebebi
O ilk yenilgidir
Sen doğduğunda
İçinde başlayan
O ezik yenilgi

Her savaşında durdurur seni
En baş safta
Savaşın ortasında bir bakarsın
Kendini bulursun en sonda
Baştan kabul etmişsindir yenilgiyi
Bu aşkta

Bu aşkta
Aşkta yalan en başta
Sadece sen kaldın
Büyük bir boşlukta
Sonra aradın sana yenilmiş
Yenilgi mahkumu bir adamı

Tuttun ellerini
Bıraktın gözlerini
Gözlerinin ta içine
Bakınca anladın
Senin için yaşadığını
Yüreğinde…

Şimdi nasıl olurda
Çaresiz kalır dev aşk
Nasıl imkansıza döner
Kayar ellerinden seninken
En büyük acı
İşte böyle hissettirir kendini
Hayata yenilirken…

Yeminler edilir
Sözler verilir
Gözler kapanır
Ruhlar sevişir
Ancak
Saçma rüyalarda

Öyle gerçek ki
Hayat oysa
Anlarsın kızının elinden
Tuttuğunda
Bir çimdik atar sana hayat
Yüzüne soğuk bir su çarpar
Uyanırsın bir anda
Kendine kızarsın
Ağlarsın yapamadıklarına
Anlamsız kavgalarına
Yanında olamadığına yanarsın…

Bir şeylere değişmişsindir
Bir şeyleri
Karşı koymuşsundur seni
İçinde engelleyen şeye
Haklı savaşında
Haksız olmuşsundur
Artık zırhın ağır gelir sana
Savaş meydanında
Arkana dönüp giderken
Bir kez daha bakarsın
Kabul ettiğin yenilgiye
Dizlerinin bağı çözülür
Çökersin yere
Tam her şey bitmişken
Bir el uzanır seni
Götürmeye
Eskilerden bir el beklersin
Emin ol
Göz göze gelmek istemezsin

Böyledir her yenilgi
Bir şiirler başlar
Gerçeğe dönüşür
Ardı gelmez bitmez
Bu hayatta yenilgiler
Bir şair
Gerçek bir yenilgiyi
Ancak bu kadar
Betimler…