Yenilgi Şiiri - Asım Fevzi Gölpınar

İhtiyardı Ahmet Abi;
onbeş yaş büyüktü benden.
Yaşıtları çoktan kapamıştı gözlerini dünyaya da
O hala dimdik direniyordu Azraile.
…
Sabahları evden erken çıkar,
bir tur attıktan sonra kahveye gelirdi.
Tavla oynardık akşama kadar, bıkmadan:
“dü şeş, buna mars derlerdi bizim zamanımızda
sen hatırlamazsın yaşın küçük”
“mars mış bir önceki oyunu çabuk unuttun”
sıradan sohbetlerin sıradan sözleriydi bunlar.
…
İlginçti Ahmet Abi,
Namazını kılar,
Ardından hemen tavlaya girişirdi benimle
Sorunca da ‘yook bunların alakası’ derdi.
“soldaki melekler boş durup,
canları skılmasın diye oynuyorum”
iyiydi amma,
doğrusuya pekte boş kalmazdı soldakiler.
…
Bir sabah gelmedi.
Merak ettim ama,
sormadım da kimseye
işi vardır dedim,
hastadır dedim fakat önemsemedim! !

Tavlada yenerdide beni
o gün sabaha karşı
son kez yenilmiş
Azraile