Bir şey anlıyorsam ne olayım, bu dünyalıların tutumundan.
Vakit geçtikçe belki… diyorum ama yok.
Daha bir karmaşıklaşıyor her şey.
Dibi çıkmış dünyanın, derler ya!
İşte böyle bir şey herhalde.
Sanırım ben, birkaç yüz yıl erken gelmişim buraya.
Arif olan anlar, diyorum ama, o da nafile.
Arif de yok…
Anlaşılan vazgeçmeliyim bu sevdadan ben.
Umutsuzluk ne kötü!
Yeniğim…
02/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 19.2.2005 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysun Erat](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/19/yenilgi-12.jpg)
bir insanın bir insanı anlaması
demiş şair...
ya da anlaşılamamak en zor olanı...
inanmayın rol yapıyor o ..
tbr
zamaneyi tokatlamak gerek arada
TÜM YORUMLAR (2)