İçimden geldi ağlamak.
Bir dönüşüm...
Bedene ulaştıkça, düşündükçe,
Akılda kalbi tuttukça...
...Kuru, soğuk, ıslak...
Gözlerimde bir ışık görür ve tırmanır
İlk kez işe yarar kirpiklerimin uzunluğu
Aşağı bakar, aşağı sarkar
Bir tutunur, bir bırakır
Yanağımdan hiçbir yokuşa denk gelmeden kayar.
Yine de yorulur, yavaşlar
Bir buse kondurur dudağımın kenarına.
Gitmeden bir not bırakır.
"Size uğradım, yoktunuz.
Gidiyorum, vakit geldi, kendinize gelin"
Unutma! Unutur insan...
İnsanın doğumu, acı sonrası...
Her ağlayış, bir tufan...
27.08.23
Kayıt Tarihi : 30.8.2023 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!