Yazanda değil ki hüner
Yazdıranda maharet.
Oy be canına rahmet!
Gelip de vurmasaydın
Yüreğimin çatısından,
Elinde altıpatlar
Yazamazdı bu yürek.
Öyleyse benim dilimden
Oku bir de esameni sevgili.
Canım yandıkça paralandı,
Saatlerim zorbalandı.
Tam öldüm dedimde,
Çıkmadı canım boğazıma dayandı;
Sanki ölmeyesice ruhum vardı.
Aslında çok kolaydı unutmak,
Dağarcığıma sığdı sığacak
Ama yüreğim kabardı,
Tam takır oldu akıl bellek,
Gözümden akan yine aşk...
Zaten hiç iş birliği yapmadılar,
İki düşman çatal bıçak,
Bakışlarım çatallardı
Çatışlarınsa bıçaklardı.
Nerdeyse kan davası çıkacak.
Bir beynim bir gönlüm durulmadı,
Maxsimum 99 buçuk seven,
Minimum 80'i düşmeyen.
Kalanı kaçırdığım aklımdı,
Bu da senin gördüğün bendeniz
Halbuki şair yap beni demiştim,
Olmayacaktım uğruna felsefist.
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 17.2.2024 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk derdi bitti mi arkadaş kalmalı insan yoksa düşman olur, okutur dile gelmeyeceklerdi.
Güzeldi
Tebrikler
Kendi de iğne deliğinden çıkar
İsterse........
Ne yeni, ne eski
O hep aynı...
Tebrikler Hamiye Hanım..
TÜM YORUMLAR (3)