Yenildim kendime Şiiri - Sema Coban

toz duman, alın yazım
puslu gecenin yorgun sabahın da
dönüş biletim kesilmiş
göz pınarlarımda.

üşümekte beyazım
estetiğe gerek yok
ıslandı
doğum sancılarım.

mahkumiyetin zirvesinde
içden içe
kordan da kor
sen/sizim
kim/se/sizim

ihanet ettimse
gündüze
ki,
yaygara mı kim dinler
nadasa bırakacakken
kurtaramadım
islendi çıplaklığım

dellendim yine
her köşede çello sesi
çar çur ettim heybemi
umrunuz da mı?

Azrail bakışlı
hancer sözlerin,
çığlık çığlık
kemiklerimde

niye feryat edersin?

masum musun ki
kaldırım taşları kadar

duvarımda asılı ekşimişliğim
küf kokulu uykunun, mahkumu
hışımla yırtsanız da
fragmanları
çalmayın kapı mı!

havlu attım

ucube
içimde

yenildim kendime