Yenildik kendim i z e...

.

sızım sızar 'sızlarya
tele değen ellerim nar
çalarım geçmişin sesini
kurban olurum
bıçak altında sunaklarda
doyuramam gözlerini
kanlı gövdemle buralarda

| taş dizdik kale duvarı
su çarptık köprülere
el parçaladık keskilerle
sızı öğrettik saçları sarı bebelerimize
eğlendik
ekin ektik
meyve sunduk dilberlere
dellendik
delişmendik
sızıp kaldık gecelerce
sabah geldi
çekti bizi içine
can aldık şehirlerde
kan değdi gömleğe
yenildik kendimize
kirlendik
ademden beri böyleydik |

istanbula bağlanıyoruz
ağır ağır
deli aşıklar gibi
ağır ağır batıyoruz
sarıyer açıklarında
küsüyoruz ağıtlarımıza
hüznü alıp koynumuza
batıyoruz ağırlığımızla
sarıyer açıklarında
yürek 'sancıya sancıya
göz ağlaya ağlaya
sarılıyoruz dipte hayata
dönüyoruz sırtımızı 'istanbula

gitme
öpülecek alın bıraktım sana
dudağını istanbula sakla
iz bırak kırmızısından
sarıyer açıklarına
çocuk bakışlarına
parçalanmış zırhıma

öpmüşüm yanağından
can içi küs biçare
çekip gittim
yalnız bıraktım seni şehirle
ötene bırak beni
istanbul öpsün 'yüreğimi

gideyim
unuttuğum sen kaldın 'yüreğimde
çürümesin diplerde
zamanı gelmiş
terk edeyim şehride
örteyim üstünü denizle
gece yalnız üşüme
benim olsa istanbul
sen girerdin düşlerime
ahhhh küçülüyorum
büyük harflerin dilinde
bir özledim ki senide
şimdi gitme
istanbul düşer bu gece

13.11.2004

.