Aynı hayatın yörüngesinde
Farklı yataklarda akan
Kurumaya yüz tutmuş
İki nehiriz seninle
Yani yok hiç umut hayattan yana
O asi rüzgarlar
Birleştiremez yolumuzu
Kuşlarımız, rüzgarımız. Yıldızlarımız
Terk ettiler bizi...
Hiçbir geçit yok
Büsbütün talan oldu sevdamız
Son çığlığımız da boğuldu
Bir martı sesiyle
Gözlerimizdeki son gülümseme
Günün son ışıklarıyla karanlığa yenildi
Biz de hayata yenildik usta...
17.05.2001
Eylem BaşkırKayıt Tarihi : 23.6.2002 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eylem Başkır](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/06/23/yenildik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!