Yeniköylüye Sesleniş Şiiri - Hamdi İrende

YENİKÖYLÜYE SESLENİŞ

Acıyı tatlıyı hepsini yeniköyde gördüm.
Saymakla bitmez ki ozan Hamdim derdim.
Bal dikeniyle okulun duvarlarını ördüm
Ellerine sağlık bile demedin köylüm.

Tuvaletin duvarlarını ellerimle sıvadım.
Okulumun her yeride özenerek boyadım.
Bilgisayarı sınıfın baş köşesine dayadım.
Gelip de bir defa bakmadın köylüm.

Kimisine emmi dedim kimisine dayı.
Hiç sevmiyorum tembel yatan hocayı.
Tek başıma da ördüm çatıdaki bacayı.
Bakıp da kolay gelsin demedin köylüm.

Bahçedeki otları biçip yaptım burmayı.
Bir sıralı da baştan başa diktim hurmayı.
Merak edip bir defada gezipde görmeyi.
Düşünemedin bile vay benim köylüm.

Görenler hayranlıkla çalışmama bakıyor.
Tuvaletin üzeri çürümüş her tarafı akıyor.
Ben yapıyorum gelip geçen de geri yıkıyor.
Niye yıkıyorsunuz bile demedin köylüm.

Düşündükce dertlerime dertleri kattım.
Bazen aç kaldım bazen da tok yattım.
Çamları da boydan boya budattım.
Gelipde bir defa sormadın köylüm.

Çalışmaktan yoruldum usandım bezdim.
Çatıya yediyüz tane kiremit çıkarıp dizdim.
Teselli olmak içinde halime bu şiiri yazdım.
Okuda şiirini dinleyim bile demedin köylüm.