Yenik Kalpler Şiiri - İsa Yılmaz

buraya kadarmış aşkın yazgısı
bitti demek için
unut demek için
buraya kadar koşmalıymışız

hani sana aşık olursam
kızar mısın bana, diye sormuştum
asla, demiştin
orada karanlıkta duran bir düş gibi
seni bekliyordu yüreğim

şimdi anlıyorum ki
asla ışıkları yakmamalıydım
ama ben sadece
karanlıkta kalanı aydınlatmak istemiştim

düş ile gerçek dokunuverdi ya şimdi
ateş ve su gibi
ikisi birden sönüverdi
aşkın zaferi ile fethedilen şu sonsuz dünyada
esir düştü kalplerimiz
demir parmaklıklar ardından
özgürlüğe nasıl bakarsa bir mahkum
işte öylesine yangın dolu bakıyor gözlerimiz

uzatsam ellerimi
ve desem ki bu son dokunuş
ve bu son bakış
hani desem ki
elveda etmeliyiz aşka
kızar mısın bana…

05.02.11