“..Ne yanar kimse bana ateş-i dil’den özge,
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâ’dan gayrı..”
FUZULÎ
—————————————–
Artık zevk almıyor ruhum ne türküden ne şarkıdan..
Yenik düştüm bunca yıllık zalim hayat kavgasından! .
Yüreğimde çöreklenmiş şifa bulmaz yarasından! .
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta