Yenik düştüm Şiiri - Serkan Bol

Yorgun düşmüş ruhla,
Dalıyorum hayatın ortasına.
Düşlemeden,
Amansız şekilde,
Bağlanmaya çalışıyorum hayatın derinliğine.

Dünü,
Ya da;
Yarını...
Düşünmek mi ?
Köprü kuramıyorum ki düşlere.

Zaman tüneli yolculuk mu?
Bir şeyler eksik.
Bir an yok,
Zamanın boşluğuna yenik düştüm.
Kırkikindi yağmurları değil;
Sonbahar damlaları,
Çakılıyor boş zeminlere.

Yenik düştüm sanırım
Parkeler gözlerimde;
Dalga dalga büyüdü.
Kim gelmiş,
Kim gitmiş önemli mi ki?
Farklılık bir şey ifade etmiyor;
Zaman dondu .
Kırk gün, kırk yıl...
Yaşlanan yüreğim,
Şakaklarımda görünüyor.
Beyazı gördüm,
Karanlığa gömüldüm.
Heyhat!
Gençliğim kayboluyor,
Gençliğimden uzaklaşıyorum.
İflas etmiş tüccar gibi
Hayata boş gözlerle bakıyorum

07/12/2009 Mamak Ankara