Bıraktın denizin, orta yerinde
Veda ettiğin gün küstü bu yürek.
Boşa çırpınışım, kaldım mahşerde
Veda ettiğin gün küstü bu yürek.
Ömrüm karanlıklar içinde geçti
Hayatımdan göçtü, sabahlar bitti
Yıllarca gözümün suları taştı
Veda ettiğin gün küstü bu yürek.
Kurudu menekşe, altında kaldım
Papatya falına bakıp inandım
Sensizliğe mağlup olup yandım
Veda ettiğin gün küstü bu yürek.
Şükran der; yenik düştü soluğum
Ey! vicdansız bende Allah kuluyum
Çaresiz kin ile, nefret doluyum
Veda ettiğin gün küstü bu yürek.
06/05/2015(ayrılık günü)
Şükran Güneri ArslanbayKayıt Tarihi : 9.5.2015 08:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!