seni emdim bebeklerle
topladım seni gündelikçi kadınlarla
içselleştirdim,içimdeydin
silikleştin,anlamsızlaştın
ama tüketmedim,harcamadım
taşıyamadım yüreğini
dayanamadım da
seni senden alıp sana verdim
oysa sen
sana verdiğim seni bile almadın
görmedin,duymadın,tatmadın
gecelerin alazında oldu tüm bunlar
sen yoktun
yoktu haberin
yoktu sesin,yoktun işte
seni var ettim,görmedin
şimdi önüme düşüyor hayat
hayatın önünde ben
yani rüzgarın önünde çöp
sen olsaydın da olacaktım
yokluğundan değil
yokluk hiç değil
sadece
ve sadece boşluk
bir boşluk,bir başıma
bu pençeli boşlukta
biraz vakar biraz kahır
vakar çünkü beni hala seven kadın
bir inatçı köylü
annem
kahır çünkü anım kalmadı
uyuyan yerlerinde
yani en azından
yüreğime girip çıkmış olman
bir iz bırakmalıydı yüreğinde
Kayıt Tarihi : 2.8.2007 20:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/02/yenik-bugday-basagi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!