Yeniden Yollardayım...

Hayretteyim dokundu kalbime,
Sevginin tebessümü.
Baharın toprağa,
Kelebeğin çiçeğe dokunuşu gibi.

Hayallere bulandı sevdalar.
Bir düş gibiydi,
Ama bir yanım,
Hep öykündü senden yana.

Şimdi yırtıyorum sessizliğimi,
Yeniden başlar mı ümidin visali?
Ekinler büyür mü gelmeden baharı?
Olur, diyorum, düşüyorum yollara yeniden…

Tütüyor şimdi hayal penceremden,
Kar misali meleklerin sahiplendiği umutlarım.
Yazıyor kalem sevda defterine adımı,
Ve düşüyorum yollara yeniden…

Yolların önünde dağlar yok belki,
Ama hayat var…
Hayat; tuzağıdır gönlümün,
Tuzaklarından şeytanın.
Hayatı da silip düşüyorum yola…

Duramam gayrı ıraktır yollar,
Yollara vurgun değilim ama…
Yolun sonundakinedir hasretim,
O’nadır vurgunum…
Aşkımı alıp üstüme düşüyorum yollara…

Düşüyorum yollara yeniden,
Adını koyamıyorum yolların,
Hepsi sevdadan demetler kokuyor,
Korkuyor ey yol ve Yolun Sahibi,
Muhacir’in korkuyor.
Ötelese de dünyayı ve içindekileri,
Dünyadan korkuyor…

Bırak git, bırak git beni,
Ben bu yolların yolcusuyum,
Ben gönlüne sevdayı gömmüşüm,
Filizlensin diye Cennet gülleri…
Sulayıp güllerimi düşüyorum yollara…

Yolların hasreti yine deydi ya yüreğime,
Yollar yeniden büyür böğrümden ufka doğru…
Ben bu yolların yolcusuyum,
Beklide sevdalıların sonuncusuyum,
Düşüyorum yollara yeniden
Yüreğime nefis çökmeden.